به به
آفرین
احسنت
و هم اکنون و از این پس میتوانید با استفاده از این نشانی دستنوشته های یک فعال رسانه ای تازه متاهل را بخوانید. حتماً نمیتوانید حدس بزنید در مورد چه کسی حرف میزنم. بله، با افتخار وبلاگ "سندس" به عنوان پایگاه رسمی علی آقای نادری معرفی میشود.
ورود سیاسی قدیمی آقامحمدرضا طیرانی رو به بلوک هشت خیرمقدم میگیم.
رفقا اگر از دوستان باقیمانده به کسی دسترسی دارند، بهشون اطلاع بدهند که جمعمون کامل بشه.
تو پستوی خاطرات دیجیتالی ام، یک فیلم دارم که در اولین فرصت (انشالله بعد از تعطیلات) به سمع و نظر دوستان خواهد رسید. فقط مانده ام با حجم زیادش چه کنم که آن را هم یک کاریش خواهم کرد.
منتظر باشید... 
**************
مژده مژده مژده
فیلم کامل جلسه رو میتونید از انبار بلوک بخش فیلمها بردارید، منتها چون حجم فیلم اصلی زیاد بود (در حدود دو تا سی دی) مجبور شدم کوچیکش کنم. اگر کسی خواست، حضوراً برای دریافت فیلم اصلی مراجعه کنه.
رمز انبار بلوک رو هم برخی از دوستان میدونند، اونهایی که نمیدونند، بپرسند تا عرض کنم.
خدمت دوستان عرض کنم که دانشگاه قصد داره (احتمالا) برای تاریخ 27 اسفند یه اردوی متاهلی جنوب برگزار کنه. دوستانی که توفیق حضور داشته باشند برای ثبت نام اقدام کنند. ضمنا به آدرس sadigh.isu.ac.ir مراجعه و در انجمن دانش آموختگان دانشگاه امام صادق علیه السلام ثبت نام نمایید. ضمن اندرون فم حامد.
توی چند پست پایینتر مطلبی از فاضل ارجمند! جناب آقای ر . ف . س! خوندم که بحث حموم و این حرفا رو مطرح کرده بود.
برای اینکه ما هم ریشی جنبانده باشیم و همش جناب رسول زحمت مطالب رو نکشه گفتم که بگم که:
این آقا روح الله ما از همون ترم اول و دوم که ما توفیق! آشنایی و مصاحبت با ایشان را داشتیم و بعد از آن هم اتاقی هم بودیم با علی فرزین و ایشان و محسن شوشول ، از همون اول دنبال مستحبات بود شدید! اونم تو نظافت و داروی نظافت! 
خلاصه یه بار این آقا روح الله انقدر زیاد رفته بود تو کار مواد که زده بود پکونده بود سیستمو رفته بود 
و تا چند وقت مشکلات اساسی! داشت بنا به اقرار خود ایشون!
کلا روح الله آدم جالبی بود که البته یه ذره که اومد تو تهرون و گشت و گذار کرد یه مقدار اون روحیه سادگی و شهرستانیت رو از دست داد.
دوستان میتونند در این زمینه نظر بدن. هذا ما عندنا 
امروز میخواهم یک پرونده اساسی کار کنم. می خواهم ذهنم را خانه تکانی کنم. یک خانه تکانی کوچک. تا خاطراتی را به یاد بیاورم. خاطراتی نقلی و تمیز. از برهه ای به یاد ماندنی. برهه گروه های علمی. برهه مصطفی فاروئی فیروزی. برهه ما. برهه همه ما.
فکر نمی کنم کسی به یاد داشته باشد که چگونه شروع شد. حتی مصطفی. نه! او هم به یاد ندارد. مطمئنم.
هرچه بود حاصل روحی آشوبگر بود. روحی ناآرام. روح مصطفی. مصطفی تازه شرکتش را تعطیل کرده بود. تلاش کرد. تلاش کرد تا نماینده کد بشود و شد. هم اتاق بودیم با هم. حرکات و سکناتش را زیر نظر داشتم. روزی بحث یک جلسه را پیش کشید از طرف دانشکده سیاسی برای حل مشکلات صنفی. جلسه «آیینه»....
بله! بالاخره جناب محمد عرب زاده وبلاگ را به جمال منور محصور در قاب عکس خود مزین کرد. به به. عجب «بچه» خوبی!
محمد «بچه» بودی کجا بودی؟
انبار بلوک را خودتان افتتاح کنید
خدمتی دیگر از شهرداری خدمتگذار بلوک هشت:
انبار بلوک راه اندازی شد
در پی درخواست دوستان برای اختصاص فضایی جهت نگهداری یکپارچه تصاویر و با توجه به اینکه استفاده از سرویسهای معمول و عمومی مشکلاتی را به همراه دارد (مثلاً اینکه پس از مدتی این فایلها از آن سرور حذف میشوند و دیگر اینکه همه عکسها یکجا قابل دسترسی نیستند و قس علی هذا) انبار بلوک هشت برای نگهداری تصاویر، فیلمها، صداها و هرگونه فایل مرتبط راه اندازی شد.
و اما شیوه استفاده:
1. به این نشانی بروید: siasiha.4shared.com
2. در صفحه بازشده، با استفاده از کادر پایین صفحه و انتخاب فایل مورد نظر از روی دستگاه خود، کلید آپلود را فشار دهید. اینکار متناسب با حجم فایل چند ثانیه یا چند دقیقه طول خواهد کشید.
3. پس از اتمام پروسه، فایل شما به مجموعه موجود در پوشه اضافه خواهد شد و پنجره ای کوچک نشانی دسترسی به این فایل را به شما نشان خواهد داد.
4. به این نشانی بروید.
5. با کلیک راست روی تصویر مورد نظر و انتخاب گزینه copy link location (در مرورگر فایرفاکس) و open link (در مرورگر اینترنت اکسپلورر) لینک مستقیم تصویر را خواهید داشت.
6. از این لینک برای درج تصویر در این وبلاگ یا هرجای دیگر استفاده کنید.
7. برای استفاده از این پوشه (آپلود تصویر) نیاز به دانستن کلمه رمز دارید که به صورت خصوصی یا حضوری یا تلفنی عرض خواهد شد.
8. میتوانید برای ساماندهی تصاویر خودتان در پوشه، پوشه شخصی خود را همانجا بسازید تا تصاویرتان با فایلهای بقیه قاطی نشود.
9. راستی، بالاخره نفهمیدم برای وبلاگ خصوصی چه کنم؟ همینجا بمانیم یا برویم؟
یا حق
این هم یک عکس که در همین پوشه و به نیت تیمن و تبرک قرار داده ام.
(ترم دوم سال اول)
کار هر روزمان بود. اگر نمی کردیم می مردیم. سیر دلمان حال می کردیم تا از نفس می افتادیم. بیچاره بالش. دشمن فقط یک نفر بود. و مابقی در صف همرزمان. آنچنان خبره شده بودیم که با دو بالش نزاع می کردیم به سبک سریال بروسلی. بیچاره بالش. هیجان اما بالش نبود بلکه نعره های مستانه جبهه پیروز و ناله خصمانه (ناله ای همراه با دندان قروچه) جبهه دشمن بود. بیچاره بالش. دشمن محسن بود و دوست من، رسول و رئوف. بیچاره دشمن.
از قضا رفیق گرمابه و حمام رسول دچار آبله به انضمام چند مرض دیگه شد. (ماجرا مربوط به ترم دوم سال اول دانشگاه است.) در این میان شخصی که موضوع نامه دلتنگی، محسن و سایر قضایا است از همکاری با فرد مریض استنکاف کرد. موضوع را با رئوف در میان گذارده و و به همراه رسول چنان بلایی بر سر فرد مستنکف آوردیم که در تابستان همان سال مبتلا به مرض آبله ... به انضمام ... شد.
