یادش به خیر! اولین کسی که تو کد ما دوربین دیجیتال داشت محمود بود. این چندتا عکس یونیک یادگاری اون روزهاست. تقدیم به دوستان

مثل اینکه اینجا فقط من باید پست بذارم. باشه خودم تنهایی اینجا را آپ نگه میدارم. شما هم یه نظر خشک و خالی بذارین بد نیست. لا اقل آدم میفهمه چهار نفر پستشو خوندن و احساس چگونگی بهش دست نمیده.

دو روز گذشته خیلی حالم گرفته بود. حسابی دلتنگ بودم و البته هنوز هم هستم.

ای کاش بلوک هشت بودیم با همکاری روح الله یک کتک سیر به محسن میزدیم روحیه مان عوض می شد. حیف.
محسن! حالا که دست ما بهت نمیرسه خودت یک اردنگی به خودت بزن دلمون خنک بشه!

دوباره سلام
خدمتی تازه از معاونت فناوری شهرداری بلوک هشت
برای آنکه نشان دهیم چقدر شهردار خوبی هستیم و سال بعد هم دوباره میخواهیم شهردار شویم (بالاخره پنج امتیاز شهرداری هم برای خودش پنج امتیاز است دیگر ) و در پی درخواست برخی از دوستان برای امکان سنجی کوچ به جایی که گوش نامحرمان نشنود و چشم نامحرمان نبیند (همان مکان خودمان)، کمی گشت و گذار کردیم.

 نتیجه اینکه فعلاً به جز اینجا یک گزینه دیگر هم داریم که اگر اکثریت رفقا موافق بودند، جل و پلاسمان را جمع کنیم و برویم آنجا. آنجا که میگویم یعنی بلاگر و اما تفاوتهای آنجا و اینجا.(مزایای آنجا را با سبز و اینجا را با آبی نوشته ام):
- بلاگر زیرمجموعه گوگل است و برای استفاده حتماً باید یک ایمیل جیمیل داشته باشید. پارسی بلاگ عمومی است.
- به همان دلیل بالا‍، در مورد تاریخ جلالی به مشکل برمیخوریم که البته میگویند حل میشود ولی من هنوز ندیده ام. اینجا کاملاً فارسی است.
- باز به همان دلیل بالا،‏ طراحی و فونتهای اینجا بیشتر با فضای ما مانوس است. آنجا فرنگی بوده که فارسی اش کرده اند و طبیعتاً کمی بدقلق است. تاریخش هم میلادی است.
- میتوانیم کلاً ورود هر کسی به جز خودمان را ممنوع کنیم. یعنی اصلاً‏ کسی نتواند وبلاگ را بخواند. البته هر کسی باید یک ایمیل در گوگل داشته باشد.
- آنجا محدودیتی برای ارسال عکس و صدا و فیلم نداریم و فکر میکنم تا حدود یک گیگ در اختیارمان است.
- آنجا را میشود مستقیماً با موبایل و ایمیل هم آپدیت کرد.
- با توجه به فرنگی بودن، آنجا ممکن است به تیغ تیز برادران گرفتار شود ولی اینجا کاملاً خودی است.
- آنجا رابط کاربری ساده تری دارد و اینجا رابط کاربری تواناتری.

خلاصه اینکه، آنجا دو مزیت مهم دارد: یکی خصوصی بودن فضا و دیگری فضای کمابیش نامحدود. اینجا دو مزیت مهم دارد: یکی کاملاً فارسی بودن و دیگر بیخطر بودن.

 نهایتاً‏ اینکه لطف کنید و در مورد دو موضوع اعلام نظر کنید:
- به نظر شما لازم است از اینجا کوچ کنیم؟
- اگر با کوچ کردن موافقید‍، با بلاگر به عنوان مقصد موافقید؟

نظرات مشعشتان (اوووووه کی میره این همه راهو) را در کامنتهای همین مطلب بنویسید.

یک نفر تو کدرشته ما بود که همیشه دلم می خواست این بلا را سرش بیارم

1. سلام
2. به به. اندک اندک جمع مستان میرسد
3. رفقای سیاسی 80، یک فقره ایمیل + یک فقره عکس (با کیفیت) + نشانی وبلاگ یا سایت شخصی (اگر دارند) را به ایمیل بنده (emad@asia.com) بفرستند تا یک فقره نام کاربری و یک فقره رمز ورود به ایمیلشان بفرستیم.
4. اینجا یک مکان عمومی است و هرکدام از دوستان سیاسی، برای خودشان سری دارند و سامانی. پس مهر ورزید و برای آن گرفتار مکر زمانه نشویم، رعایت اصول حیطه بندی و طبقه بندی فراموش نشود.
5. این وبلاگ موقت است و به امید خدا، در فرصت مناسب به جایی در شان دوستان اسباب کشی خواهیم کرد. جایی شاید شبیه بلوک هشت، طبقه یک.
6. یا حق

فی صباح یومنا هذا یار دیرین، قادر الملک والملة، قطب کامل، جناب محمد قادری پرده از روی نگارین رساله خویش برکشید و در کارزاری نه در طریق عدالت که در صراط ظلم و جور در مصاف اساتید پیکار را مغلوبه دید و به نمره 82 تن داد و راضی شد به قضا. در این نمط سخن بسیار توان گفت که جور از چه جانب بود و مظلوم که بود و حق چگونه پایمال شد. از علم باری مستور نیست بر دوستان آشکار باشد که آن بزرگ نیز به پیچاندن کار اهتمامی تام داشت و دامان همت به کمر محکم ساخته بود که به هر طریق بار جانکاه رساله را بر زمین نهد و موفق شد. خدایش توفیق دهاد. و من الله التوفیق و علیه التکلان.

با سلام به برو بچ سیاسی

چیزی تو ذهنم آماده نکرده بودم که امروز بنویسم ، اما حیفم اومد حالا که وبلاگ بروبچ سیاسی هشتاد داره رونق میگیره منم چیزی ننویسم.

پست قبلی رو که رخول (همون رسول خودمون) نوشته بود با عکس های شیش در چهار! بچه ها که مثل دوران رشد یه کودک مرتب دستخوش تغییرات اساسی شده و میشه! رو دیدم و یاد آن روزگاران اوفتادم.

اگه صلاح میدونید یه قراری با هم بزارید که همدیگرو ببینیم کوهی جایی

فعلا اولین پست من بود به عنوان دست گرمی

زیاده عرضی نیست

این دوتا عکس زمستان 87 در گردهمایی سیاسیون 80 در خوابگاه مدیریت گرفته شده

اطلاع یافتم  شمس الدیبلماسی، فخرالعلما، دیپلمات تابناک عالم افروز، حضرت محمد قادری (متع الله المسلمین بطول بقائه) توفیق دفاع از رساله مکتوبه مرقومه منظوره اخراج تاتار باید منصوره ممدوحه خویش را یافته است. این کمترین گمان میبردم تا زمانی که آفتاب از گریبان مغرب سر برنیاورد این رویداد میمون پدیدار نشود اما اراده آن عالی مقام بر آن قرار گرفت که گردش گردون و تقدیر دنیای دون را به هیچ گیرد و آن کند که خود خواهد و ضمیر منوّرش را پسند آید و کرد آنچه کرد. به طرفة العینی خامه از نیام برکشید و خاک سرای دیپلماسی در توبره کرد. چه ناگفته ها که نگفت و چه حقایق که فراچشم اهل سیاست نمایان نکرد! بر ماست که دست نیاز به دامان بی نیاز آویزیم تا دیده حقیقت بین اساتید راهنما، مشاور و داور بر مرقومه عالم افروز آن جناب خالی از غرض باشد و او را نمره ای عالی عنایت فرمایند که چون غرض آمد هنر پوشیده ماند. دوگانه ای به درگاه یگانه گزاریم تا غرض و مرض برچیده باشد. ایدون باد

اما زهی سعادت که مراست! خدای را شاکرم که تا قبل از اینکه دست در آغوش رحمت ایزدی برم این نادره دوران را به این مهم موفق یافتم. اینک مسرور و خوشحال نه منم که مردگان عصر شاه سلطان حسین هم به رقص و طرب سر از گور برداشته اند.

به یاری ایزد منان (عز ذکره) رساله ایشان تا یوم المعلوم زینت بخش رسالات دانشگاه خواهد بود

در اواخر جوانی توفیق یادگیری فتوشاپ در معیت دکی محسن را داشتم. تا به هر زوری که شده ریخت دو سه نفری از دوستان را از چولگی درآورده و در صراط مستقیم روانه کنم. امروز این افتخار نصیبم شد. به یاد رسول که روزی فرق ویندوز و داس را از رنگی و سیاه- سفیدی منیتور تشخیص می داد. اما امروز من در وضع نخستین جان رالز قرار گرفته ام و پله ای بالاتر از وضع نخستین تامس هابز که رسول در آن قرار داشت، قرار دارم. (شاید فهمیدی باشی!)